مگر داریم؟
زیبایی یادت ؛ دیکتاتوریست که احساسات مرا به رگبار می بندد
هرلحظه عاطفه ای جدید
مگر می شود
هرلحظه یک نفر را بیشتر از لحظه ی قبل دوست داشت
…دوستداشتنی که
- نه خسرو می داند نه شیرین
- نه لیلی می می فهمد نه مجنون
- نه یوسف درک می کند و نه زلیخا
…دوستداشتنی از جنس خودم
هر لحظه شعری برایش متولد می شود
…اما
درونم شهیدی می شود که گمنام تر از این حرف هاست
گمنام تر از عشق به خدا
مگر داریم ؟